به گزارش سلام لردگان، به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا  10 ماه ديگر تا زمان برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي فرصت باقي مانده و جريان هاي سياسي مختلف تلاش خود را براي تصاحب کرسي هاي خانه ملت به کار گرفته اند. در اين مسير اما اصلاح طلبان جزو فعال ترين جناح هاي سياسي هستند که پس از از سال ها دوري از قدرت و گوشه نشيني، قصد دارند با حضور در انتخابات مجلس، بار ديگر به قدرت بازگشته و بتوانند در صحنه اول سياست کشور، تاثير گذار باشند.

اصلاح طلبان البته جزو اولين گروه ها بودند که پاي به عرصه رقابت گذاشته و از همان روزهاي آغاز به کار دولت يازدهم، فعاليت انتخاباتي مجلس دهم را کليد زدند. اين حضور زودهنگام البته يک دليل خاص نيز داشت. اهالي جريان اصلاحات پس از برگزاري انتخابات رياست جمهوري، سرخوش از اينکه بار ديگر قدرت را در دست گرفته اند، خود را حامي و عامل اصلي راي آوري حسن روحاني قلمداد کردند؛ اين در شرايطي بود که روحاني روي خوشي به اصلاح طلبان و خواسته هاي آنان نشان نداد تا همين مسئله موجب شود اهالي جريان اصلاحات به فکر فتح سنگري جديد به نام مجلس باشند.

برنامه جريان اصلاحات براي انتخابات مجلس

اصلاح طلبان در مسير انتخابات مجلس برنامه هاي گسترده اي را در پيش گرفتند اما موج اختلافات موجود در اين جريان منجر به انشقاق اعضاي آن شد. به طوري که اين روزها تلاش گسترده اي در بين تئوريسين هاي اصلاحات براي اختفاي اين اختلافات به وجود آمده است.

در اين باره البته شنيده مي شود کميته هاي انتخاباتي اصلاح طلبان در مراکز استان ها تشکيل شده و راهبردي که اعضاي اين جريان براي حضور گسترده در انتخابات در پيش گرفته اند، ثبت نام حداکثري در شهرستان هاست.

تلاش براي اختفاي اختلافات

ابتدا گروهي از اصلاح طلبان فعاليت هاي خود را به رهبري محمد رضا عارف آغاز کردند. اين در حالي بود که در ميانه راه برخي از تئوريسين هاي جريان اصلاحات با اعتقاد به روي آوردن به چهره هاي راست گراي سنتي، در پي تحميل سرليستي اصلاح طلبان به ناطق نوري بودند. همين امر سبب شد تا شکاف و اختلاف بين اصلاح طلبان ايجاد شود. در ادامه مسير نيز تاسيس تشکيلات ندا توسط صادق خرازي و فعاليت انتخاباتي اين تشکيلات موجبات عصبانيت نسل قبلي اصلاح طلبان را فراهم ساخت، چراکه ورود نسل دوم اصلاح طلبان به انتخابات مجلس موجب خواهد شد تا ليبرال هاي سنتي در مسير دستيابي به موفقيت با مشکلاتي روبرو شوند.    

حالا هراس از فعاليت تک محورانه عارف از يک سو و احتمال حضور نسل دوم اصلاح طلبان از سوي ديگر موجب شده تا سران اين جريان نگران اختلافات شوند. از همين رو در جلسات متعدد بر اين نکته تاکيد دارند که مي بايست اختلافات کنار گذاشته شده و حداکثر اگر اختلافي نيز ميان افراد وجود دارد، بايد از رسانه اي شدن آن جلوگيري بعمل آورد.

هراس اصلاح طلبان از شوراي نگهبان

نزديک به يکسال پيش بود که در آستانه انتخابات سال 92، شوراي نگهبان در راستاي تاييد و رد صلاحيت ثبت نام کنندگان انتخابات رياست جمهوري مهر رد بر پرونده يک چهره مشهور زد. حالا از آن روز بيش از يکسال مي گذرد و رفته رفته اتفاقات رخ داده در ماجراي انتخابات سال گذشته به ورطه فراموشي سپرده مي شود. جريان هاي سياسي نيز با نگاه به آينده خود را آماده انتخابات مجلس مي کنند و برخي گروه ها نه تنها از حالا، بلکه از همان روزهاي بعد از انتخابات رياست جمهوري کار خود را براي کسب کرسي هاي مجلس آغاز کردند.  

يکي از اين جريان هاي فعال اصلاح طلبان هستند که از مدت ها قبل فعاليت هاي خود را براي حضور پررنگ در انتخابات مجلس آغاز کرده اند. اصلاح طلبان اما اين روزها يک نگراني بزرگ را در سر دارند. اين نگراني نيز به ماجراي تاييد صلاحيت هاي آنها باز مي گردد. به طوري که آنها نمي دانند کدام نمايندگانشان از فيلتر شوراي نگبان عبور مي کنند و کدام يک از کورس رقابت مجلس جا مي ماند. در اين خصوص اما آنها برنامه ريزي هاي لازم را نيز انجام داده اند. به طوري که طي ديدار اخيري که اعضاي حزب منحله مشارکت با سيد محمد خاتمي داشته اند، اعلام کرده اند که مي خواهند با نامي جديد وارد عرصه سياست شوند. در اين بين اما خاتمي توصيه اي به اين جريان داشته و تاکيد کرده که نبايد به افراد افراطي و تندرو اجازه ورود به اين تشکل جديد را بدهند.

 البته شوراي نگهبان با رد صلاحيت يک چهره مشهور در انتخابات سال 92 پيامي روشن براي تمام نامزدهاي انتخاباتي در ادوار مختلف ارسال کرد تا همه جريانات از روند قانوني اين شورا و جديت اعضاي آن مطلع شوند.اما بدون شک انتخابات آتي مجلس شوراي اسلامي يکي از خاص ترين دوره هاي انتخاباتي خواهد بود چراکه حضور احتمالي جريان هاي متعدد با سلايق مختلف در اين انتخابات کار را براي شناسايي و رصد فضاي سياسي مشکل مي کند. 

اصلاح طلبان؛ با دولت يا بر دولت؟

يکي از گروه هايي که بيش از همه خود را وامدار دولت يازدهم و حسن روحاني مي داند، اصلاح طلباني هستند که در آستانه انتخابات رياست جمهوري اصلي ترين نامزد خود، محمد رضا عارف را از گردونه رقابت کنار گذاشتند تا بتوانند در کنار حمايت هاي هاشمي رفسنجاني، موجي حمايتي از حسن روحاني ايجاد کنند. سرانجام نيز اين اتحاد غير همگون شکل گرفت و روحاني با کسب بيشترين آراي مردمي به عنوان رئيس دولت يازدهم انتخاب شد. 

اما بي شک در روزهاي بعد از انتخابات انتظار مي رفت که طرفين خواسته هاي يکديگر را برآورده کنند. به خصوص اصلاح طلبان که نقش خود را در به قدرت رسيدن روحاني پررنگ و ويژه مي ديدند و همين امر سبب شده بود تا خواسته هايي از دولت يازدهم داشته باشند. اين در حالي بود که حسن روحاني از همان روزهاي آغازين فعاليت خود تمايل چنداني به استفاده از نيروهاي اصلاح طلب نداشت. در اين بين يکي از خواسته هاي اوليه اصلاح طلبان بکارگيري محمد رضا عارف در جمع اعضاي دولت و يا معاون اولي بود. اما روحاني هيچ جايگاهي براي عارف در نظر نگرفته بود و همين مسئله جرقه اي براي آغاز اختلاف برخي اصلاح طلبان با دولت روحاني شد.

البته به قدرت رسيدن حسن روحاني و فعاليت هاي يکسال گذشته جريان اصلاحات سبب شد تا اصلاح طلبان به چند طيف تقسيم شوند. رئيس دولت يازدهم در چينش کابينه خود از برخي اصلاح طلبان دعوت به همکاري کرد و قبول اين همکاري از سوي آنان ناراحتي عناصر ديگر اين جريان را به همراه داشت. از همين رو اولين دسته اي که از جمع اصلاح طلبان جدا شده و به دولت جديد پيوستند، افرادي بودند که به نداي همکاري حسن روحاني در دولت لبيک گفتند. 

البته ماجراي اختلافات دروني اصلاح طلبان به همان روزهاي آغاز به کار دولت و انتخاب وزرا و اعضاي کابينه محدود نشد. اصلاح طلبان که تقريبا جايگاهي در دولت يازدهم براي خود متصور نبودند خيلي زودتر از ساير جريان ها براي حضور در انتخابات مجلس پا پيش گذاشتند. اين روزها اما برخي از اصلاح طلبان انتقادات تند و تيزي را نسبت به عملکرد دولت مطرح مي کنند و همين مسئله موجب شده تا تنش هاي ميان دولت و اهالي جريان اصلاحات در آستانه انتخابات بيشتر شود.